Pcim jest starą osadą słowiańską. Podania głoszą, że początki tej wioski sięgają czasów Leszka Białego. Na mocy dokumentu królewskiego Kazimierza Wielkiego, ziemie te zostały nadane rycerzowi Nedanowi w nagrodę za wybitne zasługi w wojsku polskim.
Jak opowiadali najstarsi mieszkańcy Pcimia, czytelnictwo tutaj zaczęło się rozwijać w czasach Marcina Radockiego, współtwórcy powstania chłopskiego na Podhalu.
Był on pierwszym założycielem i rektorem Szkółki Parafialnej. Posiadał książki, które wypożyczał i chętnie czytał swoim uczniom jak i gościom.
Dobrze wspominany był również Józef Pawlikowski, który w czasach zaborów odwiedzał ludzi w ich domach i uczył czytać.
Kolejnym nauczycielem był pan Szybowski, który sprowadzał książki o tematyce dotyczącej życia codziennego ludzi na wsi i przekazywał gospodarzom wiedzę zaczerpniętą z różnych dziedzin.
Kolejny wspominany nauczyciel, który przybył do Pcimia to Leon Terlikowski, który posiadał własny zbiór książek, którym chętnie się dzielił.
Kolejnym zasłużonym w rozwoju kultury czytelnictwa na terenie Pcimia był Klemens Skimina. Sprowadzał wiele książek i wspólnie z mieszkańcami czytał je i omawiał, aby były dobrze zrozumiane.
Przełomu w dziedzinie czytelnictwa dokonała w 1911 roku Pani Józefa Palmowska. Kiedy została kierowniczką szkoły, gromadziła i systematcznie powiększała zbór książek.
Prowadziła współpracę z Towarzystwem Oświaty Ludowej, sprowadzała książki z Krakowa co w tamtych czasach było wielkim wysiłkiem i poświęceniem. Udało się w ten sposób zgromadzić około 100 egzemplarzy, które dla mieszkańców były bezpłatne, ponieważ celem Krakowskiego Towarzystwa Oswiaty Ludowej było podnoszenie kultury poprzez czytelnictwo. Pani Palmowska mieszkała w budynku szkoły dzięki czemu mieszkańcy mieli ułatwiony dostęp do tej małej biblioteki. W latach 1926-1939 księgozbiór znajdujący się w budynku Szkoły Podstawowej Nr. 1 powiększył się do liczby 600. Przybyło szczególnie dużo dzieł beletrystycznych. Największym powodzeniem cieszyły się powieści Sienkiewicza, Orzeszkowej, Kraszewskiego, Prusa i Konopnickiej. W tym okresie przypadało na 100 książek 70 czytelników.
W latach 1939-1945 mieszkańcy mieli dostęp do zbiorów znajdujących się w Szkole Podstawowej, jak również prywatnych należących do proboszcza parafii ks. Stanisława Krawczyka, który był człowiekiem o wysokiej kulturze i wielkim miłośnikiem książek. Gromadził on młodzież przy kościele, wypożyczał książki i zachęcał do czytania. W czasach okupacji zbiór księdza został mocno uszczuplony, ale nigdy nie został oddany w całości jak nakazywały to przepisy. Pani Palmowska zgłosiła do Urzędu Gminy, że cały księgozbiór uległ zniszczeniu, a w rzeczywistości został ukryty. Lata okupacji były czasem wzmożonego czytelnictwa. Ludzie spotykali się potajemnie i całe wieczory spędzali na czytaniu by zagrzać Ducha Narodu do miłości Ojczyzny i walki o wolność. Świetnie do tego służyły powieści Sienkiewicza. Przy Szkole Podstawowej zorganizowano tajne nauczanie Historii Ojczystej, które prowadziła Pani Eleonora Bielewska.
Na przysiółku Krzywica swój księgozbiór udostępniał Jakub Godawa, ukrywał on również część księgozbioru Biblioteki Szkolnej i Parafialnej.
W pierwszych latach pookupacyjnych Pani Józefa Palmowska odzyskała ukryte książki i znów rozpoczęła swoją legalną działalność. Pod wpływem zmian jakie nastały, ludność ze wsi wyjeżdżała do miasta, a ci którzy pozostali zajęli się odbudowaniem gospodarstw. Skończyły się podniosłe chwile wspólnego czytania. Wielu ludzi dostrzegało potrzebę kształcenia się i rozwoju swojej wiedzy w nowym Świecie. Dlatego staraniem Gminy Pcim otwarto Gminną Bibliotekę w roku 1949. Swoją pierwszą siedzibę miała w domu Stanisłwa Kniarza. W roku 1949 udało się otworzyć 9 filii Biblioteki m.in. w Tenczynie, Lubniu, Krzczonowie, Zawadce, Stróży, Trzebuni. Do roku 1955 biblioteka mieściła się w domu Stanisława Szarka. Następnie została przeniesiona do budynku Michała Zdunia tutaj mieściła się do 1961 roku. Po tym czasie na interwencję władz powiatowych przeniesiono Bibliotekę do budynku Szkoły Podstawowej Nr.1 w którym miała swoją siedzibę do roku 1966. Wraz ze wzrostem czytelnictwa i rosnąymi potrzebami lokalowymi postanowiono przenieść Bibliotekę do nowego budynku. W tym czasie posiadała już 4000 woluminów i 747 czytelników. Powstało Koło Przyjaciół, Młodzieżowe Kółko Plastyczne, odbywały się spotkania z młodzieżą, lekcje biblioteczne, prelekcje, spotkania z pisarzami.
W roku 1973 Biblioteka posiadała 1155 czytelników, 7282 woluminy i 5 punktów bibliotecznych.
W 1988 odbyło się uroczyste otwarcie Gminnej Biblioteki Publicznej w budynku OSP w Pcimiu i mieści się tutaj do dzisiaj.
